Kinderen van de Staat
In Nederland wonen 42.000 kinderen niet bij hun vader en moeder. Ze verblijven in een gezinshuis of in een instelling voor jeugdzorg. Voor een deel vrijwillig. Er zijn 25.000 kinderen ondertoezicht, waarvan het grootste deel nog thuis woont.
Nederland staat daarmee op eenzame hoogte in Europa op het gebied van ‘uit huis plaatsen’ van kinderen, maar dan in negatieve zin. Er is geen ander land bekend waar zó veel kinderen in een tehuis of instelling wonen.
Kinderen die onder toezicht van de staat zijn geplaatst worden Kinderen van de Staat genoemd. Maar de staat houdt geen toezicht en erkent dat ze daartoe niet in staat is.
Die kinderen en hun ouders of verzorgers verliezen hun rechten. Hun vrijheid of onvrijheid wordt bepaald door de instelling waarin kinderen zijn geplaatst. En die instellingen zijn aan de markt overgelaten, zoals alle zorg in Nederland. En de markt heeft als eerste prioriteit het maken van winst. En daaraan worden de rechten van de kinderen ondergeschikt gemaakt.
Om de rechten van de kinderen te bevechten rest er nog maar een middel: bevechten via juridische procedures. Daartoe wil de Stichting Recht Kinderen van de Staat de (sociale) advocatuur in staat stellen om strategische procedures te voeren die in het belang van alle kinderen zijn.
Voor de financiering daarvan is de Stichting opgericht als een charitatief fonds met ANBI-status. Aan dat fonds kan iedereen in de toekomst bijdragen.